Ik leef voor jou
7 september 2025
Gisteren startte de musical ‘Ik leef voor jou‘ over Ann Christy in het Fakkeltheater in Antwerpen. Omdat Ann een hoofdstuk heeft in mijn boek Topmadammen, had ik contact opgenomen met Sam, de directeur van Iskariot, het gezelschap.
De timing is niet perfect, het stuk loopt in Antwerpen tot 6 oktober, mijn boek komt pas uit op 15 oktober, maar we vonden het toch de moeite om een partnership aan te gaan.
Zowel bij de eerste tryout op 6 september 2025 als op de tweede op 7 september 2025, ben ik met kaartjes voor, tijdens of na de voorstelling naar het theater gegaan en sprak mensen aan over het stuk, en over mijn boek.
Zondag geraakte ik aan de praat met een heel mooi stel mensen. Een ouder echtpaar, en een vriendin. De man was duidelijk aangedaan, en werd elke keer emotioneel wanneer hij Ann Christy ten berde bracht. Tranen met tuiten had hij gelaten tijdens de voorstelling. We hadden een fijn gesprek over muziek, over Ann, over andere vrouwen, en over de dingen van het leven en toen kwam actrice Daphne Wellens ineens op ons afgevlogen. Zij neemt de rol van Ann Christy voor haar rekening in deze productie.
‘Ik zocht jullie’, zei ze. ‘Jullie zaten op de eerste rij en ik zag dat jullie door emoties overmand werden. Ik zei tegen mezelf, ik MOET die mensen zometeen spreken, en ik ben zo blij dat ik jullie nog gevonden heb.’ Het echtpaar en Daphne startten een geanimeerd gesprek, ik vroeg de dame om haar telefoon om een foto van dit moment te maken, als herinnering.
Na een warme knuffel aan alledrie, nam Daphne afscheid. Het drietal ging nog een hapje eten met een grote glimlach op hun gelaat.
Wij wandelden naar huis. In de Kloosterstrat zong ik zachtjes een strofe uit ‘Dag vreemde man’, een prachtnummer van Ann Christy dat me steeds naar de keel grijpt. De dame van een koppel dat net voor ons liep draaide zich om. ‘Da’s Ann Christy!!’ zei ze. ‘Wat een zangeres, zo hebben we er nooit meer een gehad.’
Er ontspon zich een levendig gesprek tussen ons drie over welk liedje we het mooiste vonden, de teksten, de tragiek en de schoonheid ervan.
Kijk, dat is wat muziek met een mens doet. Dat is wat Ann Christy met een mens doet. Ga kijken!
Tickets.
De afspraak
Op 18 april 2024 om 22h30 kreeg ik deze mail in mijn inbox:
Dag Carolien,
Dankjewel voor je mailtje en je pitch! Die is via mijn collega’s op mijn bureau beland.
Klinkt alvast de moeite waard om even te bespreken bij een koffie. Zie je het zitten om eens af te spreken op de uitgeverij en het boekidee te bespreken?
De agenda zit hier de komende weken goed vol, maar vanaf de tweede week van mei is er al wat meer ruimte, dus als je daar een gaatje hebt, hoor ik het graag!
Veel groeten, en dankjewel alvast om aan ons te denken voor je pitch,
Lise
Wauw, dat leek me wel heel snel.
We prikten een datum, 21 mei, en gemotiveerd begon ik te schrijven aan Topmadam nummer 2 en te denken aan de uitvoering van het boek. Ik ging schrijven over bestaande vrouwen. Bekende en minder bekende, maar van allen bestonden afbeeldingen. Portretten, foto’s,…
Om een mooie continuiteit te hebben in het boek zou ik het liefst tekeningen laten maken, en dan bij voorkeur door een Antwerpse illustratrice. Het moest een vrouw zijn.
Na een heerlijke vakantie met Wandering Ladies, all-in wandelvakanties in Andalucia van +/- 20.000 stapen per dag, ging ik een paar dagen voor mijn afspraak bij de uitgeverij met Kristoffel naar een tof marktje op de Groenplaats, de Makersmarkt en daar zag ik Luka Godon, PLOEK, die ik al een tijdje ken, net als haar ouders.
Luka maakt hele grappige tekeningen voor kaartjes en T-shirts, petten, … Tekeningen met beestjes, grapjes, tekenboekjes voor kinderen, maar ineens viel mijn oog op iets totaal anders. Een prachtige potloodtekening.
‘Wauw! Wie heeft dat gemaakt?’ vroeg ik. ‘Ikke’, zei ze.
‘Ik schrijf een boek over historische Antwerpse vrouwen en ben op zoek naar een illustrator. Liefst eentje uit Antwerpen, en liefst een vrouw. Zou jij dat zien zitten?’
Ze kreeg zowaar een traan in haar ogen, graap de arm van haar (plus)papa vast en zei ‘Oh, dat is een kinderdroom van me!’
En we gingen samen in zee.
Op 21 mei 2024 had ik mijn eerste afspraak bij Uitgeverij Pelckmans op de Mechelsesteenweg in Antwerpen.
Lise heette me van harte welkom en zei toen ‘Zeg eens Carolien, hoe zou je graag hebben dat je boek er gaat uitzien?’
De pitch
19 augustus 2025
De figuur van Agatha Gijzen boeit me. Ik ben al zo’n goeie tien jaar gids in Zoo Antwerpen maar, behalve op hun website, is er verder geen spoor van haar te vinden.
Ze is wel terug te vinden op Wikipedia, Arnout Hauben heeft aandacht aan haar besteed in zijn boek en televisieprogramma, er is haar proefschrift dat zelfs werd uitgegeven, net als haar boek over Okapi’s (in het Duits), maar ik zocht meer.
Agatha is overleden in 1995. Misschien waren er nog wel ZOO medewerkers (op rust?) die haar gekend hadden en me wat meer over deze bijzondere vrouw konden vertellen? En ja hoor! Die waren er. Dankzij ex medewerkers kreeg ik een beter beeld van haar, en eens ik tevreden was met haar verhaal, stuurde ik het op aanraden van mijn partner naar een uitgever.
“Stuur het maar,” zei hij, “het duurt maanden voor die reageren, als ze überhaupt reageren.” En op 9 april 2024 stuurde ik deze mail uit naar het algemene mailadres van Uitgeverij Pelckmans:
Beste Pelckmans team,
Al bijna 20 jaar ben ik full time stadsgids in Antwerpen en ik ben een boek aan het schrijven. Over Antwerpen natuurlijk, meer bepaald over een aantal Antwerpse topwijven.
Ik vermoed dat jullie met zeer grote regelmaat brieven en manuscripten krijgen, en bij het lezen van deze intro al een diepe zucht slaken maar laat me jullie overtuigen dat dit boek het echt verdient om door jullie uitgegeven te worden.
Antwerpen. Wereldstad, inclusief, vooruitstrevend, open minded, en toch zijn er zo weinig openlijke blijken van eerbetoon aan … vrouwen.
Met mijn boek wil ik eer betuigen aan die vrouwen die het leven in Antwerpen een beetje meer vorm en kleur hebben gegeven. Vrouwen die geschiedenis hebben geschreven, of die zelfs hebben veranderd. Vrouwen zonder wie Antwerpen een andere stad zou zijn geweest; Topwijven dus.
Deze vrouwen verdienen een standbeeld, een straat, een plein. Maar deze vrouwen verdienen het vooral om herinnerd te blijven. In een boek!
Een greep uit de vrouwen die aan bod komen (sommige verhalen zijn al klaar, andere bijna en een aantal zijn in research fase):
Agatha Gijzen, Maria Pypelinckx, Regine Beer, Nicole Van Goethem, Mary Prijot, Helena Fourment, Martina Plantin, Mathilde Schroyens, … Ik heb er voldoende voor een tweede of derde boek.
Gezien mijn professionele activiteit als stadsgids werk ik samen met het boek een stadswandeling rond dit thema uit, de Topwijventour. Een eerste deed ik al voor Gazet van Antwerpen, in het stadsmagazine Citta van 2 en 3 maart jl (zie bijlage).
Elk jaar neem ik zo’n 1000 mensen mee op stadswandeling door Antwerpen. Dat zijn allemaal potentiële kopers van een mooie uitgave over boeiende vrouwen, en over Antwerpen.
Veel van mijn klanten zijn vrouwen, vrouwenverenigingen zoals Markant, Zilveren passers, … En u weet ongetwijfeld beter dan ik dat vrouwen de grootste boekenlezers zijn, veel meer dan mannen.
Niet dat ik het mannelijk leespubliek wil weren, integendeel. Het verhaal van elke vrouw wordt gekaderd in haar tijdperk. Zo is er de Gouden Eeuw en de Val van Antwerpen (Maria Pypelinckx), de impact van boekdrukkunst op het dagelijkse leven (Martina Plantin), de eerste vrouwen in politiek (Mathilde Schroyens), de omslag van dierentuin als rariteitenkabinet naar onderzoekscentrum (Agatha Gijzen),…
Worden jullie bij het lezen van deze namen net zo enthousiast als ik?
In bijlage een eerste hoofdstuk als smaakmakertje.
Ik hoor graag van jullie.
Een 10.000 stappen tour voor Citta
13 augustus 2025
In februari 2024 kreeg ik een mailtje met de vraag of ik voor CITTA, de weekendbijlage van Gazet Van Antwerpen, een 10.000 stappenwandeling kon uitwerken, rond vrouwen.
Ja, heel graag!! Ik had al een shortlist in mijn hoofd en begon weer met Agatha.
Het artikel verscheen in de weekendkrant van 4 en 5 maart in het kader van Internationale Vrouwendag op 8 maart. De reacties waren alleen maar positief!
Ik dacht bij mezelf ‘Zou hier geen groter verhaal in zitten? De levensverhalen van een aantal fantastische Antwerpse vrouwen uit de geschiedenis?’
En ik begon aan mijn eerste boek. Werktitel ‘Topwijven’.
Hoe het begon. Met 'Meer vrouw op straat'
9 augustus 2025